การพัฒนาพิพิธภัณฑ์ชุมชนด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ในจังหวัดลำปาง

Abstract

การวิจัยเรื่อง “การจัดการพิพิธภัณฑ์ชุมชนด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ในจังหวัดลาปาง” มีวัตถุประสงค์ในการศึกษา ๒ ประการ ดังนี้ (๑) เพื่อสร้างรูปแบบทะเบียนโบราณวัตถุของพิพิธภัณฑ์ชุมชนในระบบอิเล็กทรอนิกส์ (๒) เพื่อพัฒนาระบบอิเล็กทรอนิกส์ในการบริหารจัดการพิพิธภัณฑ์ชุมชนในจังหวัดลาปาง เป็นการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) เพื่อให้ทราบถึงประเด็นของการศึกษาในรายละเอียดที่สาคัญสาหรับความต้องการและรูปแบบของระบบอิเล็กทรอนิกส์ และมีความครอบคลุมในเนื้อหาสาระสาคัญที่ทาการศึกษาอย่างครบถ้วน ทาให้ได้ทราบถึงข้อมูลเชิงลึก (In-Depth) จากผู้ให้ข้อมูลสาคัญ จานวน ๒๕ รูป/คน และจากการปฏิบัติการบันทึกภาพ เพื่อรวบรวมทะเบียนโบราณวัตถุจานวน ๓ แห่ง ได้แก่ วัดทั้ง ๓ วัด จาก ๓ อาเภอในจังหวัดลาปาง ได้แก่ (๑) วัดปงสนุกเหนือ ตาบลเวียงเหนือ อาเภอเมืองลาปาง (๒) วัดไหล่หินหลวง ตาบลไหล่หิน อาเภอเกาะคา และ (๓) วัดบ้านหลุก ตาบลนาครัว อาเภอแม่ทะ มีการวิเคราะห์ข้อมูลในเชิงตรรกะ (Analytic Induction) ผลการวิจัยพบว่า ๑. รูปแบบทะเบียนโบราณวัตถุของพิพิธภัณฑ์ชุมชนในระบบอิเล็กทรอนิกส์ พบว่า รูปแบบและการขึ้นทะเบียนวัตถุโบราณ เริ่มต้นจากการทาความเข้าใจกับผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์ จัดหน้าที่ โครงสร้างการดูแล การจัดหมวดหมู่ของพิพิธภัณฑ์ ซึ่งเริ่มจากการบันทึกภาพโบราณวัตถุภายในพิพิธภัณฑ์ชุมชนในแต่ละแห่ง แห่งละ ๓๐ ชิ้น รวม ๓ แห่ง มีจานวน ๙๐ ชิ้น ๒. ระบบอิเล็กทรอนิกส์ในการบริหารจัดการพิพิธภัณฑ์ชุมชนในจังหวัดลาปาง พบว่า การพัฒนาระบบการบริหารจัดการพิพิธภัณฑ์ชุมชนในระบบอิเล็กทรอนิกส์ ได้มีการพัฒนาระบบทะเบียน ระเบียบและวิธีปฏิบัติในการทาทะเบียนวัตถุของพิพิธภัณฑ์ การกาหนกฎเกณฑ์ การรับวัตถุ การวิเคราะห์วัตถุ การลงทะเบียน การเก็บรักษา และการควบคุม การเคลื่อนย้ายตรวจสอบบัญชี โดยสร้างกระบวนการเรียนรู้ของผู้ดูแลเพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงไปสู่พิพิธภัณฑ์ชุมชนในระบบอิเล็กทรอนิกส์