การพัฒนาคุณภาพชีวิตบนความหลากหลายวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ ในภาคอีสานตอนล่างของประเทศไทย

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ในการวิจัยคือ ๑. เพื่อศึกษาความเป็นมาและคุณภาพชีวิต ของชาวกูยบนความหลากหลายวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ ในภาคอีสานตอนล่างของประเทศไทย ๒. เพื่อศึกษาอัตลักษณ์ของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวกูยในภาคอีสานตอนล่างของประเทศไทยและบูรณาการสร้างฐานความมั่นคงของทรัพยากรในชาติไทยและ ๓. เพื่อศึกษาการพัฒนาคุณภาพชีวิตบนความ หลากหลายวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ ในภาคอีสานตอนล่างของประเทศไทย ผลการวิจัยพบว่า ความเป็นมาและคุณภาพชีวิตของชาวกูยบนความหลากหลายวัฒนธรรมของกลุ่มชาติ พันธุ์ ในภาคอีสานตอนล่างของประเทศไทย พบว่า ชาวกูยเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่หลักฐานการอพยพเข้า มาในประเทศไทยระหว่างพุทธศตวรรษที่ ๒๐–๒๑ และชาวกูยมีเอกลักษณ์ในภาษาเป็นของตนเอง ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นภาษาพูดไม่มีตัวอักษร ในครั้งอดีตชาวกูยต้องเผชิญกับเรื่องราวที่กดดันมากมาย หลายครั้งจึงต้องมีการอพยพออกจากถิ่นฐานที่อยู่อาศัย เพื่อรักษาความอยู่รอดของเผ่าพันธุ์แต่กระนั้น พวกเขาก็ยังโดนรัฐสยามเข้ายึดและปกครองปัจจุบันชาวกุยเป็นชนกลุ่มใหญ่ที่มีฐานที่ตั้งอยู่ในเขต จังหวัดศรีสะเกษจังหวัดบุรีรัมย์ และจังหวัดสุรินทร์เป็นต้น อัตลักษณ์ของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวกูยในภาคอีสานตอนล่างของประเทศไทยและบูรณาการ สร้างฐานความมั่นคงของทรัพยากรในชาติไทยพบว่าอัตลักษณ์ด้านบ้านเรือน อัตลักษณ์ด้านภาษา อัต ลักษณ์ด้านวัฒนธรรม อัตลักษณ์ด้านผลิตภัณฑ์และอัตลักษณ์ด้านการแต่งกายเป็นต้น ซึ่งจะมี ลักษณะเฉพาะกลุ่มไม่เหมือนใครเพราะอัตลักษณ์ไม่เหมือนใครนี้เองจึงกลายเป็นแหล่งท้องเที่ยวเชิง สัญญาลักษณ์สร้างร่ายได้ให้กลับชุมชนและประเทศไทย การพัฒนาคุณภาพชีวิตบนความหลากหลายวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ ในภาคอีสาน ตอนล่างของประเทศไทยพบว่าพัฒนาคุณภาพชีวิตนั้นมีชีวิตที่เป็นการอยู่ดีขึ้น กลุ่มชาติพันธุ์กูยใน ปัจจุบัน ตั้งถิ่นฐานปะปนอยู่กับไทยอีสานตอนล่าง จึงมีการติดต่อ แลกเปลี่ยนปฏิสัมพันธ์กันระหว่าง ชาติพันธุ์ด้านวัฒนธรรม จึงเกิดมีการผสมผสาน กลมกลืน และยอมรับวัฒนธรรมซึ่งกันและกัน กลุ่ม ชาติพันธุ์กูยมีการปรับตัวเพื่อการอยู่ร่วมกับกลุ่มอื่นได้อย่างดี