การสังเคราะห์งานวิจัยของสถาบันวิจัยพุทธศาสตร์

Abstract

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยระหว่างปี พ.ศ. 2542-2551 และสังเคราะห์องค์ความรู้เชิงปริมาณและเชิงเนื้อหาจากงานวิจัยของสถาบันวิจัยพุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยระหว่างปี พ.ศ. 2542-2551 โดยทาการวิเคราะห์เนื้อหา รูปแบบการวิจัย สถิติโครงการวิจัย งบประมาณ นักวิจัยและผลที่เกิดขึ้นจากการทาวิจัย รวมถึงแนวทางการดาเนินการวิจัยที่เหมาะสม ความสอดคล้องกับยุทธศาสตร์การวิจัยของมหาวิทยาลัย เป็นการสังเคราะห์งานวิจัยเชิงพรรณนา (descriptive research) ประชากรที่ใช้ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ งานวิจัยที่ได้รับการสนับสนุนการวิจัยจากสถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยระหว่างปี พ.ศ. 2542-2551 จานวน 319 เรื่อง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ใช้วิธีการสุ่มแบบเจาะจง โดยเลือกจากงานวิจัยที่ปรากฏในฐานข้อมูลของสถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ จานวนไม่น้อยกว่า 255 เรื่อง (80% ของงานวิจัยในรอบ 10 ปี ของสถาบันวิจัยพุทธศาสตร์) ผลการวิจัยพบว่า สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ได้ดาเนินการวิจัยในระยะ 10 ปี (พ.ศ.2542-2551) พบว่า สถิติจานวนโครงการวิจัยในปีงบประมาณ 2548 รูปแบบการวิจัยส่วนใหญ่ ใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปริมาณ จานวน 150 โดยที่สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ ได้อนุมัติให้เงินอุดการวิจัยแก่นักวิจัยระยะ 10 ปี (2542-2551) อยู่ระหว่าง 100,001 – 500,000 บ 7 คิดเป็นร้อยละ 69.5 โครงการวิจัยที่ได้รับเงินอุดหนุนการวิจัยตั้งแต่ 500,001 บ ส่วนใหญ่เป็นโครงการวิจัยชุด แต่อย่างไรก็ตามเมื่อพิจารณาการให้อุดหนุนทุนวิจัยโดยภาพรวมพบว่า ระยะ 10 บ ประมาณ 256 บ ,160,000 คิดเป็นค่าเฉลี่ย 238,142 บาทต่อโครงการ เมื่อพิจารณาความสอดคล้องระหว่างงบประมาณที่อุดหนุนกับยุทธศาสตร์การวิจัยแล้วพบว่า ส่วนใหญ่งานวิจัยของสถาบันวิจัยพุทธศาสตร์สอดคล้องกับยุทธศาสตร์การวิจัยด้านการส่งเสริมกิจการพระพุทธศาสนาและกิจการคณะสงฆ์มากที่สุดจานวน 142 โครงการ คิดเป็นร้อยละ 58.8 ของโครงการทั้งหมด นอกจากนี้ยังพบว่า การนาผลการวิจัยไปใช้ประโยชน์ยังอยู่ในวงแคบหรือการใช้ประโยชน์จากการวิจัยยังน้อยอยู่ซึ่งผลการวิจัยบางโครงการเป็นประโยชน์ต่อสังคม ประเทศชาติ พระพุทธศาสนามาก แต่ขาดการสังเคราะห์ผลการวิจัยเพื่อนาไปใช้ประโยชน์เท่าที่ควร จากข้อค้นพบในการวิจัย มีข้อเสนอแนะที่สาคัญ ประการแรก.สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ควรจัดอบรมพัฒนาบุคคลกรทาการวิจัยเชิงคุณภาพเพื่อให้มีผลงานการวิจัยในด้านคัมภีร์หรือหลักธรรมมากยิ่งขึ้น ประการที่สอง .ควรมีการสนับสนุนการทาวิจัยที่เป็นโครงการชุดและโครงการเดี่ยวไปพร้อมๆ กันอย่างต่อเนื่อง เพื่อส่งเสริมสนับสนุนให้บุคคลากรสร้างทีมวิจัยที่มีความเชี่ยวชาญเฉพาะด้านขึ้นมา และประการที่สาม ควรมีการติดตามผลการนางานวิจัยไปใช้ประโยชน์ในด้านการจัดการเรียนการสอน การบริหารจัดการ ที่มีต่อหน่วยงานมากน้อยเพียงใด