การพัฒนาคู่มือการเรียนรู้กริยาวลี (Phrasal verb) ในภาษาอังกฤษ ด้วยกระบวนการคิด วิเคราะห์แบบพุทธิปัญญา

Abstract

วิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ๑. ศึกษากระบวนการคิดวิเคราะห์แบบพุทธิปัญญาและการเรียนรู้กริยาวลี (Phrasal verb) ในภาษาอังกฤษ ๒. สังเคราะห์กระบวนการคิดวิเคราะห์แบบพุทธิปัญญาในการพัฒนาการเรียนรู้กริยาวลี (Phrasal verb) ๓. สร้างและทดสอบประสิทธิภาพคู่มือพัฒนาการเรียนรู้กริยาวลี (Phrasal verb) ด้วยกระบวนการคิดวิเคราะห์แบบพุทธิปัญญา กลุ่มตัวอย่างได้แก่นิสิตวิชาเอกภาษาอังกฤษชั้นปีที่ ๒ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตเชียงใหม่ โดยการคัดเลือกด้วยวิธีการจับฉลาก นิสิตบรรพชิตจำนวน ๒๗ รูป และกลุ่มควบคุมนิสิตคฤหัสถ์จำนวน ๒๗ คน และอาจารย์ชาวไทยและชาวต่างประเทศ จำนวน ๑๐ ท่าน สถิติพื้นฐานที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลจาก จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ยของคะแนน (xˉ) และค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา และสถิติที่ใช้ t-test แบบ Independent Samples t-test (paired-t-test) ผลของการศึกษาพบว่า ๑. ทฤษฎีพุทธิปัญญาเป็นทฤษฎีที่มีความเหมาะสมในการนำมาใช้ในการพัฒนาการเรียนรู้กริยาวลีเพราะทำให้ผู้เรียนฝึกการคิดวิเคราะห์ สังเคราะห์และเชื่อมโยงในการเรียนรู้ เริ่มจากความง่ายไปสู่ความยากขึ้น ๒. กริยาวลีในภาษาอังกฤษสามารถเรียนได้หลายรูปแบบ แต่วิธีการที่พัฒนากระบวนการคิดแบบพุทธิปัญญา คือการวิเคราะห์ความหมายของ particle ไปสู่ความหมายภาพรวมทั้งหมด ๓. ประสิทธิภาพคู่มือพัฒนาการเรียนรู้กริยาวลี (Phrasal verb) ในภาษาอังกฤษด้วยกระบวนการคิดวิเคราะห์แบบพุทธิปัญญา มีประสิทธิภาพสูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้ ๘๐.๘๘/๘๑.๖๒ และผลการเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยก่อนและหลังการอบรมกริยาวลีในภาษาอังกฤษในกลุ่มทดลอง พบว่า คะแนนเฉลี่ยหลังการอบรมกริยาวลีในภาษาอังกฤษสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (xˉ±SD; ก่อนทดลอง = 23.11±5.32, หลังทดลอง = 40.81±2.86, p < 0.001) และเมื่อเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยหลังการอบรมกริยาวลีในภาษาอังกฤษระหว่างกลุ่มทดลองกับกลุ่มควบคุม พบว่า คะแนนเฉลี่ยหลังการอบรมกริยาวลีในภาษาอังกฤษสูงขึ้นทั้งสองกลุ่มและมีความแตกต่างกันระหว่างกลุ่มทดลอง (xˉ±SD; ก่อนทดลอง = 23.11±5.32, หลังทดลอง = 40.81±2.86) และกลุ่ม

ควบคุม (xˉ±SD; ก่อนทดลอง = 22.62 ±5.52, หลังทดลอง = 28.77±5.67) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ p < 0.001 Research