การพัฒนาเชิงพื้นที่ของพระบัณฑิตอาสาและพระธรรมจาริกเพื่อแก้ปัญหา ความยากจนของราษฎรบนพื้นที่สูง

Abstract

งการพัฒนาพื้นที่สูง 2) ศึกษาบทบาทหน้าที่พันธกิจสภาพการปฏิบัติหน้าที่ของพระบัณฑิต อาสาและพระธรรมจาริกบนพื้นที่สูง 3) ศึกษาหลักการพัฒนาชุมชนเชิงพื้นที่สูงและหลักการพัฒนา นวัตกรรมชุมชนวิถีพุทธเพื่อแก้ไขปัญหาความยากจนของราษฎรบนพื้นที่สูง และ 4) เสนอรูปแบบการ พัฒนาเชิงพื้นที่ด้วยนวัตกรรมวิถีพุทธของพระบัณฑิตอาสาและพระธรรมจาริกบนพื้นที่สูง เป็นการ วิจัยแบบผสานวิธี ทั้งเชิงคุณภาพและการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม พื้นที่วิจัย 3 ชุมชน คือ 1) บ้านดอกแดง 2) บ้านห้วยบง 3) บ้านจันทร์ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 25 รูป/คน เครื่องมือที่ใช้คือ 1) แบบ สำรวจเชิงพื้นที่ 2) แบบสัมภาษณ์เชิงลึก 3) แบบประเมินผลกิจกรรม ก่อน-หลัง นำข้อมูลมาวิเคราะห์ และสรุปผลเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1. บริบท สภาพทั่วไปของราษฎรบนพื้นที่สูงมีภูมิสังคมที่หลากหลาย ด้านเชื้อชาติ ศาสนา การศึกษา หนี้สิน รายได้ อาชีพ พบว่าปัญหาความยากจนยังไม่ได้รับการแก้ไข อย่างเป็นรูปธรรม รายได้ที่ไม่เพียงพอกับรายจ่าย มีหนี้สินสะสม อุปสรรค คือ สภาพภูมิศาสตร์ ขาด แคลนทรัพยากร การเข้าถึงการบริการ และทรัพยากรสารสนเทศ ความต้องการพัฒนาพื้นที่สูง คือ การส่งเสริมเศรษฐกิจท้องถิ่น พัฒนาการเกษตรและอุตสาหกรรมที่เหมาะสมกับสภาพแวดล้อม 2. บทบาท หน้าที่ พันธกิจ สภาพการปฏิบัติหน้าที่ ของพระบัณฑิตอาสาและพระธรรมจาริก คือ 1) เผย แผ่พระพุทธศาสนา 2) พัฒนาคุณภาพด้านจิตใจ 3) ทำนุบำรุงศิลปะวัฒนธรรม 4) สร้างจิตสำนึกใน การอนุรักษ์ป่าต้นน้ำ 5) ให้ความรู้ด้านพิษภัยของยาเสพติด 3. หลักการพัฒนาชุมชนเชิงพื้นที่สูงและ หลักการพัฒนานวัตกรรมชุมชนวิถีพุทธด้วยหลักไตรสิกขาและทิฏฐธัมมิกัตถะ คือ ประโยชน์สุขใน ปัจจุบัน เป็นธรรมหัวใจเศรษฐีในการแก้ไขปัญหาความยากจน 4. เสนอรูปแบบการพัฒนาเชิงพื้นที่ ด้วยนวัตกรรมวิถีพุทธ คือ 1) เน้นการพึ่งพาตนเอง 2) ส่งเสริมการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ 3) เน้น วัดเป็นศูนย์เรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่น 4) สร้างการมีส่วนร่วมของชุมชน