พุทธศิลปกรรมบำบัด : การสร้างสรรค์ศิลปะเพื่อบูชาในประเพณีล้านนาของชุมชน บ้านร่ำเปิง อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่

Abstract

การศึกษาวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ดังนี้ ๑) เพื่อสำรวจพุทธศิลปกรรมล้านนาในชุมชนที่สร้างสรรค์ขึ้นมาเพื่อการบูชาในงานประเพณีของชุมชนบ้านร่ำเปิง อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ ๒) เพื่อประมวลและคัดเลือกงานพุทธศิลป์เพื่อนำไปประยุกต์ใช้ในงานอนุรักษ์และเพื่อสร้างสรรค์นวัตกรรมของชุมชน ๓) เพื่อจัดกิจกรรมถ่ายทอดองค์ความรู้ในการสร้างสรรค์งานพุทธศิลปกรรมเชิงอนุรักษ์ และเชิงนวัตกรรมของชุมชนบ้านร่ำเปิง การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) เพื่อนำไปสู่งานพุทธศิลปกรรมล้านนาในชุมชน ที่สร้างสรรค์ขึ้นมาเพื่อการบูชาในงานประเพณีของชุมชน และถ่ายทอดองค์ความรู้ในการสร้างสรรค์งานพุทธศิลปกรรมเชิงอนุรักษ์ ผลการศึกษาวิจัย พบว่า ๑) การสำรวจงานพุทธศิลปกรรมนั้นมิใช่แต่เป็นเพียงสิ่งของ วัสดุ หรือสิ่งปลูกสร้าง แต่งานพุทธศิลปกรรมยังเป็นสิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจในหลายด้าน ที่ผู้คนในพื้นถิ่นให้ความสำคัญ ๔ ประการ คือ ๑) ตามหลักพระพุทธศาสนา ๒) คุณค่าด้านจิตวิญญาณ ๓) คุณค่าทางสุนทรียภาพ ๔) คุณค่าทางเศรษฐกิจและการเมือง ๒) ชุมชนมีผลงานที่มีความโดดเด่นมีความเป็นอัตลักษณ์ของพื้นถิ่นล้านนาสูง และสอดคล้องกับวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของชุมชนบ้านร่ำเปิงให้ โดยใช้การอนุรักษ์นำมาสร้างสรรค์นวัตกรรมของชุมชนเพื่อการบูชาในประเพณีล้านนา ๓) การจัดกิจกรรมการสร้างสรรค์งานพุทธศิลปกรรมเชิงอนุรักษ์ และเชิงนวัตกรรมของชุมชนบ้านร่ำเปิง เพื่อนำองค์ความรู้ที่ได้มาสังเคราะห์กับชุมชน มีการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ ตามสื่อต่างๆ รวมไปถึงการสร้างผลงานนวัตกรรมการสร้างสรรค์งานพุทธศิลปกรรมเชิงอนุรักษ์ และเชิงนวัตกรรมของชุมชน เพื่อนำไปต่อยอดในการสร้างสินค้า หรือทางการตลาด ที่ใช้สอยได้จริงในปัจจุบัน