อารยธรรมลุ่มน้ำสะแกกรัง : กระบวนการพัฒนาเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงศรัทธา

Abstract

งานวิจัยฉบับนี้มีมีวัตถุประสงค์๑) เพื่อวิเคราะห์อารยธรรมลุ่มน้ำสะแกกรังเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงศรัทธา ๒) เพื่อสร้างกระบวนการการท่องเที่ยวตามอารยธรรมลุ่มน้ำสะแกกรัง ๓) เพื่อพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวตามอารยธรรมลุ่มน้ำสะแกกรัง เป็นรูปแบบวิจัยการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี (Mixed Menthol Research) โดยการวิจัยแบบผสมผสานของการวิจัย ๓ ประเภท คือ การวิจัยเชิงเอกสาร (Documentary Research) การวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) และการวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Action Research) โดยทำการเลือกลุ่มน้ำสะแกกรัง จากกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญประกอบด้วยพระสงฆ์ ผู้นำชุมชน ตัวแทนหน่วยงานภาครัฐ ปราชญ์ท้องถิ่น ผู้อาวุโส กลุ่มชาวบ้านในพื้นที่ กลุ่มจิตอาสาที่ทำงานในพื้นที่ จำนวน ๒0 ราย ผลการศึกษาพบว่า จากการสังเคราะห์อารยธรรมลุ่มน้ำสะแกกรังเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงศรัทธา พบว่า จังหวัดอุทัยธานีในด้านต่างๆ ข้อมูลการท่องเที่ยวของจังหวัดอุทัยธานี ข้อมูลทรัพยากรท่องเที่ยว ทรัพยากรการท่องเที่ยวทั้งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติและมนุษย์สร้างขึ้น รวมถึงขนบธรรมเนียม วัฒนธรรม ประเพณี และวิถีชีวิตความเป็นอยู่เพื่อให้ชุมชนสามารถมองเห็นทรัพยากรทางการท่องเที่ยวที่มีอยู่ภายในชุมชนของตนเองทรัพยากรท่องเที่ยวประเภทศิลปวัฒนธรรม ประเพณี และกิจกรรมของจังหวัดอุทัยธานี และวัดเก่าแก่ในตัวเมืองอุทัยธานี มีรูปแบบศิลปะและสถาปัตยกรรม ภายในโบสถ์มีงานจิตรกรรมฝาผนัง สร้างขึ้นในช่วงสมัยอู่ทองหรือ อโยธยาจนถึงสมัยอยุธยาตอนต้น จากการศึกษากระบวนการการท่องเที่ยวตามอารยธรรมลุ่มน้ำสะแกกรัง การท่องเที่ยวตามอารยธรรมลุ่มน้ำสะแกกรัง อำเภอเมืองอุทัยธานี จะเป็นวัดและแหล่งท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องกับธรรมชาติ ส่วนในอำเภอเมืองการท่องเที่ยวตามอารยธรรมลุ่มน้ำสะแกกรังเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เนื่องจากมีแม่น้ำสำคัญล้อมรอบอยู่ทั้งสองฝั่งของพื้นที่ เป็นวิถีชีวิตริมแม่น้ำสะแกกรัง เช่น วิถีชีวิตริมแม่น้ำสะแกกรัง สถานที่ท่องเที่ยวส่วนใหญ่ คือ วัด เนื่องจากเป็นเมืองที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมจุดเด่น ด้านวัฒนธรรมอื่น ๆ ก็เหมือนกับจังหวัดภาคกลางทั่วไปตลาดก็จะเป็นที่อยู่อาศัยของชาวจีนหมู่บ้านด้านนอกก็จะเป็นชาวไทยส่วนใหญ่ แต่วัฒนธรรมที่เห็นเด่น ก็คือวิถีชีวิตชาวแพริมแม่น้ำสะแกกรัง การพัฒนาบริบทด้านพื้นที่ ด้านการ ข พัฒนาศาสนสถาน การพัฒนาสถานที่ให้เป็นสถานที่ร่มรื่นเพื่อให้บริการกับพุทธศาสนิกชนและเหมาะแก่การท่องเที่ยวมีบรรยากาศที่ดี การแฝงความรู้ในเชิงพุทธเข้ามาสอดแทรกเพื่อที่จะให้เป็น “คติธรรม” เช่น วัดอุโปสถาราม มีเรื่องราวเกี่ยวกับการเสด็จประภาสต้น ของรัชการที่ ๕ ด้านการพัฒนาศาสนบุคคลหรือบุคลากร สะอาดด้วยและแต่งตัวให้เรียบร้อยเป็นคนที่พูดไพเราะและเป็นประโยชน์แก่การทำงานด้วย ต้องมีความรู้และตอบได้เกือบทุกเรื่องที่มีผู้มาถาม และมีมารยาทที่ดี มีอัธยาศัยที่ดี ยิ้มแย้มแจ่มใส ดูมีเสน่ห์พูดจามีหางเสียง ด้านการพัฒนากิจกรรมภายในวัด การที่จะพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวนั้น ภายในวัดจะต้องสะอาด มีการจัดสถานที่ให้ร่มรื่น เหมาะแก่การปฏิบัติธรรมและเหมาะกับการท่องเที่ยวด้วยไปในตัว ด้านการพัฒนาสิ่งแวดล้อม ในบริเวณท่องเที่ยวควรมีการปลูกไม้ดอกไม้ประดับเพื่อความสงบ ร่มรื่นและสวยงามพุทธศาสนิกชนผ่านไปผ่านมา เห็นจะได้รู้สึกผ่อนคลาย ศาสนสถานสิ่งก่อสร้างต้องมีภาพโดยรวมของวัดต้องมีทัศนียภาพที่สวยงาม มีบรรยากาศที่สดชื่น น่ารื่นรมย์ การพัฒนากิจกรรมเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอารยธรรมลุ่มน้ำสะแกกรัง การท่องเที่ยวลักษณะนี้นั้น เป็นการท่องเที่ยวเพื่อศึกษาเรียนรู้เรื่องศาสนา ประวัติศาสตร์ศิลปวัฒนธรรม เทศกาลงานประเพณี วิถีชีวิต เป็นต้น โดยอาศัยวัตถุดิบทางวัฒนธรรมหรือทรัพยากรทางวัฒนธรรมที่มีอยู่มาใช้เป็นเครื่องมือในส่งเสริมสนับสนุนกิจกรรมการท่องเที่ยวการท่องเที่ยวนับเป็นอุตสาหกรรมหนึ่งที่ได้นำเอาวัฒนธรรมมาเป็นจุดขายเพื่อดึงดูดความสนใจของนักท่องเที่ยวต่างสนใจที่จะเรียนรู้วัฒนธรรม มรดกทางประวัติศาสตร์ เยี่ยมชมงานสถาปัตยกรรม และสัมผัสวิถีชีวิต ความเป็นอยู่ของคน การท่องเที่ยวในลักษณะดังกล่าวเราเรียกว่า การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม โดยสามารถแบ่งกิจกรรมออกเป็น ๒ กิจกรรม ได้แก่กิจกรรมทางน้ำ กับกิจกรรมทางบก