นวัตกรรมทักษะชีวิตโลกวิถีใหม่: รูปแบบการพัฒนาศักยภาพกลุ่มเปราะบางทางการเคลื่อนไหวต่อการเสริมสร้างสุขภาวะทางจิตปัญญา

Abstract

การศึกษาวิจัยมีวัตถุประสงค์คือศึกษาสภาพบริบทที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาวะทางจิตปัญญาของกลุ่มเปราะบางทางการเคลื่อนไหว ศึกษาประสิทธิผลนวัตกรรมการพัฒนารูปแบบการฟื้นฟูสุขภาพกลุ่มเปราะบางทางการเคลื่อนไหวต่อการเสริมสร้างสุขภาวะทางจิตปัญญาและเสนอนวัตกรรมทักษะชีวิตโลกวิถีใหม่: รูปแบบการพัฒนาศักยภาพกลุ่มเปราะบางทางการเคลื่อนไหวต่อการเสริมสร้างสุขภาวะทางจิตปัญญา: บทเรียนการพัฒนาศูนย์เรียนรู้เพื่อฟื้นฟูสุขภาพผู้พิการ การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสมวิธี (Mixed Methods Research) ด้วยรูปแบบการวิจัยแบบขั้นตอนเชิงอธิบาย (An Explanatory Sequential Design) โดยขั้นแรก(Phrase I) ใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) ด้วยแบบแผนการวิจัยกี่งทดลอง(Quasi experimental Research) เพื่อพัฒนาพฤติกรรมเสริมสร้างสุขภาวะทางจิตปัญญาในกลุ่มเปราะบางทางการเคลื่อนไหว ในขั้นที่สอง (Phrase II) ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) และการสนทนาแบบกลุ่ม (Focus Group) ผลการวิจัย พบว่ากลุ่มทดลองหลังได้รับการอบรมมีค่าคะแนนเฉลี่ยการเสริมสร้างสุขภาวะทางจิตปัญญา ด้านกายภาพ ด้านปัญญา ด้านจิต ด้านสังคม และ ภาพรวมการเสริมสร้างสุขภาวะทางจิตปัญญา สูงกว่าก่อนอบรมในทุกด้าน คิดเป็นร้อยละการเปลี่ยนแปลงที่เพิ่มขึ้น เท่ากับ ๗.๒ ๑๑.๐ ๑๕.๑ ๑๗.๑ และ ๑๒.๕ ตามลำดับ โดยผลการทดสอบความแตกต่างระหว่างก่อนอบรมและหลังอบรม พบว่า ด้านจิต ด้านปัญญา และ ภาพรวม มีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ < .๐๕ ยกเว้นด้านกายภาพ และด้านสังคม ที่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ พบว่ากลุ่มทดลองหลังได้รับการอบรมมีค่าคะแนนเฉลี่ยการเสริมสร้างพลังสู่ความสำเร็จ ทั้งด้านสติพละ ด้านปัญญาพละ ด้านสมาธิพละ สัทธาพละ ด้านวิริยะพละ และภาพรวมการเสริมสร้างพลังสู่ความสำเร็จ สูงกว่าก่อนอบรมทุกด้าน คิดเป็นร้อยละการเปลี่ยนแปลงที่เพิ่มขึ้น เท่ากับ ๕.๖ ๘.๗ ๙.๔ ๑๐.๐ ๑๓.๑ และ ๙.๔ ตามลำดับ โดยผลการทดสอบความแตกต่างระหว่าง ข ก่อนอบรมและหลังอบรม พบว่า ด้านปัญญาพละ ด้านสมาธิพละ สัทธาพละ ด้านวิริยะพละ และภาพรวม มีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ < .๐๕ ยกเว้นด้านสติพละ ที่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ พบว่ากลุ่มทดลองหลังได้รับการอบรมมีค่าคะแนนเฉลี่ยการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเชิงบวก ด้านการยอมรับความจริง ด้านความสัมพันธภาพ ด้านความมั่นคงทางอารมณ์ ด้านการปรับตัว และภาพรวมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเชิงบวกสูงกว่าก่อนอบรม คิดเป็นร้อยละการเปลี่ยนแปลงที่เพิ่มขึ้น เท่ากับ ๘.๗ ๙.๕ ๑๕.๑ ๑๕.๘ และ ๑๒.๑ ตามลำดับ โดยผลการทดสอบความแตกต่างระหว่างก่อนอบรมและหลังอบรม พบว่า ด้านความมั่นคงทางอารมณ์ ด้านการปรับตัว และภาพรวมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ < .๐๕ ยกเว้นด้าน ด้านการยอมรับความจริงและด้านความสัมพันธภาพ ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ