การพัฒนาศักยภาพของพระสอนศีลธรรมในโรงเรียนในจังหวัดลำปาง

Abstract

บทความวิจัยนี้ เป็นแบบผสานวิธีระหว่างการวิจัยเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณ มีวัตถุประสงค์ เพื่อการพัฒนาศักยภาพของพระสอนศีลธรรมของโรงเรียนในจังหวัดลาปาง ซึ่งยังขาดความรู้ในการเขียนแผนการสอน ขาดเทคนิควิธีการสอน ขาดความรู้ในการ ผลิตสื่อ และการใช้สื่อเทคโนโลยีสารสนเทศ ผลการศึกษาพบว่า โดยรวมมีปัญหาด้านการฝึกอบรม ด้านการผลิตสื่อ การใช้สื่อขาดเทคนิควิธีการสอน ขาดความรู้ในการผลิตสื่อ และการใช้สื่อเทคโนโลยีสารสนเทศ ทาให้ผู้เรียนขาดความกระตือรือร้นในเนื้อหาวิชาพระพุทธศาสนา สาหรับปัญหาด้านการพัฒนาศักยภาพพระสอนศีลธรรมของโรงเรียนในจังหวัดลาปาง โดยภาพรวมแล้วทุกด้านอยู่ในระดับปานกลาง ผู้วิจัยเห็นว่า ควรได้รับการแก้ไขรูปแบบการพัฒนาศักยภาพพระสอนศีลธรรมของโรงเรียนในจังหวัดลาปาง ดังนี้ ประการแรก ด้านการฝึกอบรม ได้แก่ กาหนดเกณฑ์คัดเลือก “พระต้นแบบ” เพื่อเป็นแบบอย่างในการพัฒนาพระสอนอย่างเป็นรูปธรรม โดยการจัดระบบการสอนให้มีความชัดเจน และสนับสนุนให้มีหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ประการที่สอง ด้านการศึกษา ได้แก่ ระดมผู้ชานาญการหรือผู้เชี่ยวชาญจัดทาคู่มืออย่างเป็นระบบ และติดตามให้มีความรู้ในการผลิตสื่อ เทคนิควิธีการสอน และการใช้สื่อเทคโนโลยีสารสนเทศให้ทันต่อความต้องการของผู้เรียน ประการสุดท้าย ด้านการพัฒนา ได้แก่ พัฒนาการปฏิบัติงานของพระสอนศีลธรรมให้ปรากฏชัดเจน สามารถเปลี่ยนแปลงการเรียนรู้ของผู้เรียนศีลธรรม โดยมีเป้าหมายเพื่อให้นักเรียนเพิ่มพูนความรู้ และสามารถสอบธรรมศึกษาทั้งนักธรรม ตรี โท เอก มีจานวนเพิ่มมากขึ้น