การศึกษาวิเคราะห์กรรมวิบากของพระพุทธเจ้า ที่ปรากฏในคัมภีร์พระสุตตันตปิฎก

Abstract

บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยเรื่อง “ การศึกษาวิเคราะห์กรรมวิบากของพระพุทธเจ้า ที่ปรากฏในคัมภีร์ พระสุตตันตปิฎก มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาวิเคราะห์วิบากกรรม ของพระพุทธเจ้าในส่วนที่เสวยพระชาติเป็นพระ โพธิสัตว์ในคัมภีร์พระสุตตันตปิฎก ผลจากการวิจัยพบว่า การกระทํากรรมของพระโพธิสัตว์ในชาติต่างๆนั้นมีผลทําให้ได้รับวิบากกรรมต่างๆ กัน บางชาติก็ตกนรก บางชาติก็ตกอบายในชาติที่ตกอบาย ๔ ชาติ ในชาติที่ตกนรก ๕ ชาติ ในชาติปัจจุบันหลังจากได้ตรัสรู้แล้วพระพุทธเจ้ายังได้เสวยวิบากต่างๆอีก เช่น การทําทุกรกิริยา ๖ ปี ๑ การถูกกล่าวโทษ ๑ การถูกด่าว่า ๑ การถูกกล่าวหา ๑ การถูกศิลากระทบ ๑ การเสวยเวทนาจากสะเก็ดหิน ๑ การถูกปล่อยช้างนาฬาคิรี ๑ การถูกผ่าตัดด้วยศาสตรา ๑ การปวดศีรษะ ๑ การกินข้าวแดง ๑ ความเจ็บปวดสาหัส ที่กลางหลัง ๑ การลงโลหิต ๑ การกระหายน้ํา ๑ เหล่านี้เป็นเหตุฝ่ายอกุศล จะเห็นได้ว่าแม้พระพุทธเจ้าจะตรัสรู้ แล้วยังไม่สามารถข้ามพ้นกรรมไปได้ ยังต้องเสวยวิบากกรรมที่ได้ทําไว้ในอดีตอีก เมื่อวิเคราะห์วิบากกรรมที่พระพุทธเจ้า ได้กระทําในครั้งเป็นพระโพธิสัตว์นั้น วิเคราะห์ตามกรรม ๑๒ จัดเข้าในกรรม ๑๒ ว่าโดยการ เป็น อปราปริยเวทนี ยกรรม ว่าโดยกิจ เป็นอุปัตถัมภกกรรม ฝ่ายอกุศล ว่าโดยลําดับ เป็นพหลกรรม ซึ่งบัดนี้พระพุทธเจ้าเป็นผู้สิ้นบาปและบุญ เว้นจากความเร่าร้อนทั้งปวง ไม่มีความเศร้าโศก ไม่คับแค้น เป็นผู้ ไม่มีอาสวะ นิพพานแล้ว